Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια

Τι είναι η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια;

 

Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι μία από τις κυριότερες αιτίες απώλειας όρασης παγκοσμίως. Στην πάθησή αυτή, τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα προκαλούν βλάβη στα αγγεία του αμφιβληστροειδούς με συνέπεια αυτά να αιμορραγούν, να διαρρέουν υγρό ή να αποφράσσονται στερώντας από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα το πολύτιμο οξυγόνο.

 

Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου;

 

  • Θόλωση όρασης
  • Μυιοψίες (μυγάκια), σκοτεινές περιοχές ή σκιές στο οπτικό πεδίο
  • Δυσκολία προσαρμογής σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού και στην αντίληψη των χρωμάτων
  • Πόνος και κόκκινο μάτι σε συνδυασμό με απότομη πτώση της όρασης

 

Κατηγορίες διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας

 

Η νόσος ταξινομείται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

Α) ΜΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

Στην μορφή αυτή προκαλείται βλάβη των αγγείων του αμφιβληστροειδούς με αποτελέσμα αυτά

  • να διαρρέουν υγρό προκαλώντας το διαβητικό οίδημα ωχράς το οποίο αποτελεί την συχνότερη αιτία μείωσης της όρασης στους ασθενείς που πάσχουν από την νόσο.
  • Να αποφράσσονται με συνέπεια έλλειψη οξυγόνου. Η εξέλιξη αυτή μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μείωση της όρασης

 

Β) ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

Στην περίπτωση αυτή αναπτύσσονται παθολογικά αγγεία (αμφιβληστροειδικά νεοαγγεία) τα οποία μπορεί να προκαλέσουν:

  • Αιμορραγία εντός του οφθαλμού με συνέπεια μείωση της όρασης
  • Έλξη και αποκόλληση αμφιβληστροειδούς
  • Αύξηση της πίεσης του οφθαλμού (νεοαγγειακό γλαύκωμα)

 

Πώς γίνεται η διάγνωση και παρακολούθηση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας;

 

Στην διάγνωση και παρακολούθηση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας συμμετέχουν τα παρακάτω:

  • Ιστορικό
  • Βιομοκροσκόπηση
  • Βυθοσκόπηση υπό μυδρίαση
  • Οπτική τομογραφία συνοχής  (OCT)
  • Ψηφιακή αγγειογραφία (OCT Angiography)
  • Φλουοραγγειογραφία
  • Υπερηχογραφία Οφθαλμού

 

Υπάρχει θεραπεία για την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια;

 

Η καλή ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα αλλά και η διατήρηση της αρτηριακής πίεσης στα φυσιολογικά επίπεδα είναι καθοριστικής σημασίας. Επιπλέον σημαντικό ρόλο παίζει  η καλή ρύθμιση των επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα.

Επιπρόσθετα, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πάθησης, υπάρχουν οι παρακάτω θεραπευτικές προσεγγίσεις:

  • Θεραπεία με ενδοϋαλοειδικές ενέσεις

Για την αντιμετώπιση του διαβητικού οιδήματος της ωχράς, οι θεραπευτικές παρεμβάσεις περιλαμβάνουν ενέσεις παραγόντων Anti – VEGF ή στεροειδών εντός του οφθαλμού.

  • Θεραπεία με laser

Για την υποστροφή των παθολογικών αγγείων (νεοαγγείων), χρησιμοποιούμε laser επί του αμφιβληστροειδούς. Η ίδια μέθοδος μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε ορισμένες κατηγορίες οιδήματος ωχράς κηλίδας.  

  • Χειρουργική θεραπεία

Στις περιπτώσεις επιμένουσας αιμορραγίας εντός του οφθαλμού καθώς επίσης και στις περιπτώσεις ελκτικής αποκόλλησης, θέση έχει η χειρουργική αποκατάσταση (βιτρεκτομή).

 

Πόσο συχνά πρέπει να γίνεται η οφθαλμολογική εξέταση στους διαβητικούς ασθενείς;

 

ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ Ι

Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου Ι πρέπει να εξετάζονται 5 χρόνια μετά την πρώτη διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη και στην συνέχεια μία φορά τον χρόνο ή νωρίτερα ανάλογα με την βαρύτητα της οφθαλμικής νόσου.

 

ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ ΙΙ

Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ πρέπει να έχουν οφθαλμολογική εξέταση την στιγμή της διάγνωσης του σακχαρώδους διαβήτη και στην συνέχεια κάθε έτος  ή νωρίτερα ανάλογα με την βαρύτητα της οφθαλμικής νόσου.

 

ΕΓΚΥΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Οι έγκυες ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη πρέπει να εξετάζονται αμέσως μετά την σύλληψη. Στην συνέχεια ο επανέλεγχος γίνεται ανά 3-12 μήνες ή κάθε 1-3 μήνες σε περίπτωση σοβαρής οφθαλμικής νόσου.